ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 82 / 120

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๔ หน้า ที่ 40 เพราะเป็นวัตถุดั้งทำ อ. กายา น กุม ครมุ วิโร (ในแบบ) ' ย่อมทำกรรมด้วยกาย" กายา น เป็นวัตถุดั้งกัน ทำ จึงเป็น กรณ ใน กรรติ มคุุณาเอน คิม ขุนธาบโลโก

เนื้อหานี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรรมและวัตถุดั้งตามหลักพุทธศาสตร์ การทำกรรมด้วยกาย และการใช้วัตถุดั้งกับการกระทำต่างๆ เช่น การฝึกฝนตนเองเพื่อให้เกิดผลทางจิตใจและการดำเนินชีวิตที่ดีขึ้น ทั้งยังให้คว

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๓ หน้า 45 ในข้ออ้างจากข้างต้น ตรงที่มีรูปเป็นวรรณศาสตร์ แต่ใช้หมายถึงสภาพธรรมอย่างหนึ่ง มิใช่เป็นภิษิ ยอาการตามปกติ ส่วนในข้อข้างต้น เป็นภาวะษนะ ที่ใช้ภิษิ ยอาการตามป

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ในวรรณศาสตร์ โดยชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างการใช้ภาษาที่มีรูปแบบเป็นภาวะษนะและแบบอื่นที่เกี่ยวข้อง กับการตีความในอรรถชำรกรียา ข้อความอธิบายถึงการใช้ศัพ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม - หน้า 81 มีได้หมายความว่า เกิดแต่มฤคากับบิดา มฤคโต และ บิดโต จึงใช้ในอรรถ ตยาวิตติ เป็นตฤตจักวิสใน สุขโต. อิตโต อิโต อ อุปธิวั๓.[ ปราบนฤมกิตติสุดเถร.๗/๓๓ ] ใน อุ. นี้

บทความนี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างคำในภาษาไทย โดยเฉพาะเมื่อใช้ในบริบทของอรรถ เช่น การวิ่งจากหลายแห่งมาหากันและการประกอบด้วยอัญจิวิตติ รวมถึงการศึกษาผลกระทบของคำและความหมายในภาษาไทยให้ชัดเจน ซึ่งจะช่วย

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ๑๙๐ ความเป็นอยู่ เช่น เอกภาพ ชีวิต เสยโย ปฏิรูป อาทิพุพย์ [ ปฏิจจา ๔/๕๔ ] ความเป็นอยู่สิ้นวันเดียว แห่งผู้เห็นอยู ซึ่ง ความเกิดและความเสื่อม ประเสริฐว่า ปฏิจจต

บทความนี้มีการกล่าวถึงความสำคัญของความสัมพันธ์ในชีวิต โดยเน้นที่การทำความเข้าใจในธรรมและกิริยาภาวะภายในชีวิต เสนอการอธิบายถึงความเกิดและความเสื่อม รวมถึงแนวคิดของปฏิรูปให้ชัดเจนขึ้น ซึ่งจะช่วยให้ผู้อ่

ประโยค - อธิบายวาทสัมผัส เล่ม ๑ หน้าที่ 99 [ ๔ ] ทูลศัพท์วิเศษที่เข้าไปบทนามกิริยา อาจใช้ได้ในอรรถหลายอย่าง เช่น ตาล ปาณาติปาสสุ กรณ วาทธานุสาสน์ [ สมา วีตี ๒/๕๐ ] พระองค์ทรงงานบำ หรือไม่ทำซึ่งปาณาติป

ในเนื้อหานี้จะพูดถึงวาทสัมผัสที่เข้าไปในนามกิริยาและการใช้งานในอรรถหลายอย่าง รวมถึงการวิเคราะห์บทนามที่ประกอบด้วยนุฏกิศัพท์ การศึกษาเกี่ยวกับการใช้ศัพท์เพื่อความเข้าใจในธรรมดาและพระพุทธศาสนา นอกจากนี้

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า ที่ 122 ลักษณะของบุคคลทั่วไป ซึ่งเป็นผู้ไม่ประมาท [ไม่เฉพาะแต่บรรพชีวัตอย่าง อ. ที่ ๑] แต่ไม่เรียง ปุคคลา ไว้เพราะเป็นที่เข้าใจได้เอง ในที่นี้ได้พิจารณา [คนท

เนื้อหาบทนี้พูดถึงลักษณะของบุคคลที่ไม่ประมาทและอธิบายเกี่ยวกับคุณนามที่ใช้ในการชี้แจงและสร้างความหมาย คำต่างๆ มีการบรรยายด้วยตัวอย่างเพื่อให้เข้าใจถึงลักษณะและการทำงานของคุณนาม เช่น การแปลหรือแสดงความ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 1 - หน้าที่ 150 บทกรีย (๑๒๖) บทกรียเป็น ๒ อย่างคือ บทกรียในพากยงค์ อย่าง ๑ บทในกรียายอย่าง ๑ อธิบาย : ในเบื้องต้นตอนที่กล่าวถึงบทฯ ได้ประมวลบทแห่งออกเป็น ๒ คือ บทนา

เนื้อหาอธิบายถึงบทกรียในพากย์ทั้ง ๒ ประเภท คือ บทกรียในพากย์งค์และบทกรียในกรียาย โดยนำเสนอความแตกต่างของบทกรียที่ประกอบด้วย อันตร ปัจจัย และ มาน ปัจจัย รวมถึงการใช้งานในการสื่อสารหรือภาษาในสาขาต่างๆ ใ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้าที่ 160 ค.บท ๓ ปัจจุบันนี้เป็นอิสระ อาจใช้ในฐานะเป็นนามนามได้บ้าง ตามมที่กล่าวมาแล้วบ้างดังเช่น อุปมตุตา ณ มิยุติต. [ สามวตฺ. ๒/๓๖] บุคคลผู้ไม่ประมาทอมมไม่ได

เนื้อหาเกี่ยวกับการใช้ภาษาไทยเพื่ออธิบายความสัมพันธ์ของคำและการใช้งานในบทต่าง ๆ โดยเฉพาะในพื้นที่เกี่ยวกับกิริยาและนาม ภายในข้อความมีการอธิบายส่วนประกอบต่าง ๆ เช่น อนาทรพากษ์ และลักษณะพากษ์ รวมถึงการใ

ประโยค - อภิบาลจากสัมพันธิ์ เล่ม ๑ - หน้า 185 บทก็รยในพาขย์ อายยาตบก ๕. ถ้าเป็นอายยาต ได้ชื่อวาออก แกเป็น๕ อย่าง ดังนี้:- ก. กัดดูจาก เรียกชื่อว่า กุตดูวาอา ยายาตป่า อุ สุโท โอทน ปจติ. ข. เหตุถูกตรว

บทการศึกษานี้มีการแจกแจงถึงการใช้คำและศัพท์ในบริบทของอายยาต โดยอธิบายถึงประเภทต่าง ๆ ของอายยาตที่มีอยู่ในข้อความ เช่น กัดดูวา, เหตุถูกตรวจ, ภาว, กัมมวา และ เหตุภูมิ ที่จะช่วยให้ผู้อ่านได้เข้าใจถึงความ

ประโยค - อธิบายวรรณสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ๙ ก. สรุปปองค์เขปน อ. ที่ ๑ อุตตโร มัญญา วาทุมุติ อายุ วุฒโน สุข พล [ อายุตุมุลุมาร. ๔/๑๒๓ ] "ธรรม ท.๔ คือ อายุ คือ วรรณะ คือ สุข คือ พระ ย่อมเจริญ " อายุ

เอกสารนี้ประกอบด้วยการอธิบายข้อความสำคัญในวรรณสัมพันธ์ เล่ม ๒ โดยการนำเสนอแนวคิดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอายุ วุฒโน สุข พล และธรรมที่ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของชีวิต นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงพระอัครสาวกและ

ประโยค - อภิธานาวาสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ๑๓ ทววิถาลมคุตติ ติตมฺลมคุตติ ปททุกข สมปฏุโณคมุุ อติอิ สทุท จ สุปิ อิติสาธาโม เอวสุทา อาทตุโค. อ. ที่ ๕ ทจุวิถามุตติวิถุมณวิถุตติ สมุจฉามวิถุตติ ปฏิ- ปสทุทธ

ในหน้าที่ ๑๓ ของอภิธานาวาสัมพันธ์ เล่ม ๒ นำเสนอแนวทางและประเภทของวิถุตติ ซึ่งประกอบด้วยวิถุทางกายและใจ โดยอธิบายความร้อนที่มีผลต่อทั้งร่างกายและจิตใจ สรุปเนื้อหาเป็นบทความวิภาคเพื่อเปรียบเทียบระหว่างว

ประโยค - อธิบายอาณาจักรสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ ๒๘ บทคุณนาม ๔. บทคุณนามยังใช้ในอรรถอื่นอีก นอกจาก ๑ อย่าง ที่แสดงไว้ในแบบวาขยายสัมพันธ์ ลำดับที่ ๓ ตอนต้น จะนำมกล่าวไว้ในที่นี้คือ:- สัมภาวะะ หรือ อ

ในบทนี้อธิบายถึงการใช้บทคุณนามในอรรถอื่นๆ นอกจากแบบที่แสดงไว้ในวาขยายสัมพันธ์ โดยเน้นการใช้สัมภาวะและอาการที่เกี่ยวข้องกับฤทัยวิริยะและปฐมาวิวัตติ รวมถึงการวิเคราะห์เพื่อเข้าใจความสัมพันธ์ทางกายภาพและ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 76 วิสณะ โย สกุจฉิ วสวนทิหา ตตก กฤตพุพก โโรตี, อสสุ ปุคคลสุสุ วิสวิะ สผลา โหติ วิสณะ สุตคนุนธรรณคนปรฺปฏฺดคนธรณ อาวหนโต มหนฺปพลา โหติ มหานิสสา [ฉบับปาฐุ

บทความนี้สำรวจความสัมพันธ์และแนวคิดในพระพุทธวจนะที่มีผลต่อผู้ที่รับฟัง โดยเสนอว่าคำพูดและการทำกิจที่ถูกต้องเป็นสิ่งสำคัญในการเข้าถึงความเข้าใจที่ลึกซึ้งในพระธรรม การศึกษาวิธีเรียงข้อความและการเปรียบเท

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 108 ปรกฏในที่มา ต่าง ๆ สุข, อสู, ยุคเม, เว, หฺา (๑๓๗๕): อโค, ออก (๔๕๕๐); ตุ (๒๒๙๙) เหล่านี้ หมายถึงไม่มีความหมายอะไร. ปรกฏในคาถา วจนาลิงการ วจนิลิสฎภิษะ เรีย

เนื้อหานี้นำเสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ในภาษาไทย รวมทั้งการแบ่งประเภทของคำและกริยาในภาษาไทย โดยอธิบายถึงความหมายและการใช้คำว่า "สมภโย" และ "ปฏิสาร" เพื่อแสดงให้เห็นว่าในภาษาไทยมีโครงสร้างการเชื่อมโยง

ประโยค - อภิปรายวิเคราะห์สัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 138 นี้แสดงตามแนวอธิฐานับปีปฏิทิน (๑๒๘), นอกจากนี้ ท่าน ยังแสดงว่าใช่ในรถอุดมเกษ (แนะนำ), ครหา (ดีเตียง), ในอรรถ อิ๊ก ศัพท์ และปริมณฑล. ส่วนชื่อสัมพันธ

บทความนี้เน้นการวิเคราะห์อรรถและคำสัมพันธ์ในภาษาไทย โดยมีการอธิบายการใช้คำและบริบทในปีปฏิทิน รวมถึงการอธิบายความหมายของคำต่างๆ อาทิเช่น คำว่า 'ดาว' ซึ่งมีหลายความหมายตามอรรถที่ใช้ การอภิปรายนี้กลับไปท

ป. ทิ หนา ๑๕๔). อรรถกถา [ป. ทิ. หน้า ๑๕๔] แก่ว่า อนุ วตฺตุโพ. อุ. ที่ ๖ สูมยฺ จาฏิ [อุ ปิจฺ] อนฺน. ๑/๑/ ญาณอันสำเร็จด้วยสุดๆ: อรรถกถา [สท. ป. หนา ๑๕] แก่ว่า สูมยฺ เป็น ปัจฉิตตวามนะ (ปฐมนิภวิภคติ)

บทความนี้วิเคราะห์การใช้ภาษาธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเน้นไปที่ความหมายของคำว่า สูมยฺ ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในการสอนของพระพุทธเจ้า และ อสุภามคฺ ซึ่งเป็นภาษาที่นอกเหนือจากนั้น รวมถึงกล่าวถึงความสำคัญและการนำไป

ประโยค - อธิบายรายละเอียด เล่ม ๒ - หน้าที่ 193 สัทพนามนิบาต ๑๓. มีสัทพนามนิบาต หรือ บิบารุปสัทพนาม ใช้ในจำนวนเก่าชบา ใชดามในขันอรรถกาบ้าง ดังต่อไปนี้ :- เสยยถิ (๑) เสยยถิ เป็นนิบาต ในบาลีไวกรณีจัดเข้า

สัทพนามนิบาต หรือ บิบารุปสัทพนาม มีบทบาทสำคัญในบาลี โดยเฉพาะในหมวดคำถาม ตัวอย่างเช่น 'เสยยถิ' ซึ่งอยู่ในนิบาต หมวดคำถาม และมีความสัมพันธ์กับคำอื่น ๆ อย่าง 'อู' ตัวอย่างการใช้แสดงถึงความหมายที่สามารถจำ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 205 และ ติ กิสส เหตุ ถ้าใช้ในที่มีคำตอบเป็นประโยค เช่น เตาสำ ฯ รมฺม ฯ เทเสมิ...ติ กิสส เหตุ, เอต โอ คณามี ฯ ที่ปิ...วิรณิติ. [ส. สพ. ๑๙/๑๙๔/๕] "เราแสดงธรรมแก

ข้อความนี้เกี่ยวกับการศึกษาและอภิปรายความหมายของคำว่า 'ยทิท' ในบริบทของพระธรรม พร้อมทั้งอธิบายเกี่ยวกับนิบาตและวิสาสะของคำในบาลี การนำเสนอคำพูดของพระออกมาเพื่อให้เข้าใจความหมายในการศึกษาและการนำไปใช้ใ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 226 กะสมพราหมณ์ ท. แม้อื่น.." (อภิธานาส โน วนุติ อภิธานาลี นุ ติว. สุ วิ. ๕๕๕). อ. ที่ 2 ปลูก สัง โนนตุมเห ภิกขเว อุ้ม มนุต อภิฤกษณ. [องค์. สตุก. ๒๒/๒๕] "ภ

ในเล่มนี้เสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของศัพท์ในพระไตรปิฎก และยกตัวอย่างการใช้ศัพท์ที่พบในพระไตรปิฎก เช่น การใช้อภิฤทธิ์ในบริบทต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายเกี่ยวกับวิธีการจัดกลุ่มคำศัพท์เพื่อเรียนรู้ใ

คำนำ หนังสือฉบไวยากรณ์ เป็นหลักสำคัญในการศึกษาภาษา ท่านจัดเป็นหลักสูตรของเปรียญธรรมครึ่งหนึ่ง นักศึกษามีขึ้น ต้นต้องเรียนบาไวยากรณีนี้ให้ได้ก่อน จึงจะเรียนแปลคัมภีร์อื่นฯ ต่อไปได้ ผู้รู้หลักฉบไวยากรณ์

หนังสือฉบไวยากรณ์ถือเป็นหลักสำคัญสำหรับนักศึกษาในการเรียนรู้ภาษา เพื่อเตรียมพร้อมในการศึกษาคัมภีร์ต่างๆ โดยเฉพาะการแปล ผู้เรียนจะต้องมีเครื่องมือที่จำเป็นเพื่อการเข้าใจที่ดียิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังมีการร